Nieuw en populair op Netflix in juni...kijken of skippen?

Van boomers, tot tieners, tot chagrijnige detectives en sirenen. Sirenen?

Met zoveel aan de hand in de grote boze wereld én een rommelige maand in mijn eigen kleine leven had ik de laatste weken vooral zin in niet al te ingewikkeld vermaak. Dan komt Netflix met z’n 10 nieuwe hapklare series per week toch even mooi uit. Veel gebinged en me hier en daar nog best prima vermaakt. Ik loods je mee door de lading ‘nieuw en populair’ op Netflix en fiets er stiekem toch nog wat Kwaliteits-tv in. Mocht jij daar nu wel zin in hebben.

Kijken: Dept. Q

Dept. Q lijkt op het eerste gezicht een politieserie die behoorlijk van clichés aan elkaar hangt: de getroebleerde chagrijnige detective, een bizarre verdwijningszaak, corruptie in de hoge regionen. Ondanks dat bleek ie toch prima vermakelijk. Vooral door die getroebleerde chagrijnige detective, gespeeld door de immer charmante Matthew Goode. Hoe chagrijnig ook, die charme sijpelt er gewoon doorheen. Niet heel vervelend.

De ‘sukkels’ van het politiebureau in London moeten samen cold cases oplossen en dat doen ze natuurlijk een stuk beter dan gedacht. En ja, je weet halverwege al wie de dader is, en natuurlijk komt alles op het nippertje goed (semi-spoiler, je voelt zelf wel aan dat dit geen gitzwarte serie is). Maar er zit net genoeg Brits scherp randje aan dat het prima kijkvermaak maakt.

Maar… Apple doet het beter!

Wil je écht goed Kwaliteits-kijkvermaak over een zelfde soort groep ‘loosers’ die ook zaken moeten oplossen? Waarbij wél gitzwarte wendingen je totaal overrompelen, en waarbij niet alles altijd goed komt? Waarbij de chagrijnige hoofdpersoon niet stiekem best charmant is maar het bloed onder je nagels vandaan haalt? Verander het politieteam in een spionnenteam, verander Matthew Goode in Gary Oldman en je hebt Slow Horses (2022), één van de beste shows op AppleTV+. Al vier seizoenen denderend goed, vanaf september een vijfde seizoen. Ik heb Apple even op pauze maar zwengel hem voor deze serie zeker weer aan!

Kijken: Reservatet

Deze tipte ik je al eerder, dus ik hou het kort. Onderhoudende scandi-thriller over steenrijke Deense gezinnen en hun Filipijnse au pairs, met diepere lagen over sociale ongelijkheid, racisme en het klassensysteem. Over de rijken gesproken…

Skippen: Sirens, seizoen 1

Kijk, ben je ziek, heb je zeeën van tijd, een brakke dag, dan kan je dit prima opzetten. Maar als je liever je kostbare tijd niet wilt verspillen aan middelmatige series dan zou ik deze vooral overslaan. Het geeft je net niet de tikje vieze voldoening van een fijne, slechte wegkijkserie. Daarvoor vraagt het teveel van je. Maar het geeft absoluut ook niet de voldoening van een echt goede serie. Want dat is Sirens gewoonweg niet.

Ik weet niet zo goed wat het wel is, en dat weet deze serie ook niet. Kijk, een flinke genremix is totaal aan mij besteed, dramedy is vaak mijn lievelings. Maar dan moet zowel de drama als de comedy goed zijn. Tot aan de laatste aflevering verwachtte ik nog een soort bovennatuurlijke verrassing, een bizarre twist, een aha-erlebnis. Het voelt namelijk alsof je naar zoiets toewerkt. Maar dan…een fietsband die piepend leeg loopt, een ballon die losgelaten wordt en flubberend neerstort ter aarde. Bleh.

Wél kijken: deze knotsgekke serie op HBO

Een serie waar je ook géén idee hebt waar je naar kijkt, maar die zelf wel snapt wat ie wil, die wel z’n verwachtingen waarmaakt, en die vooral ontzettend vermakelijk is en échte Kwaliteit (It’s HBO): Mrs. Davis, op HBO Max dus. Beste om te gaan kijken zonder dat je ook maar iets weet. Acht afleveringen totale waanzin op z’n best!

Kijken: Ginny & Georgia, seizoen 3

Echt? Ik hoor het je denken. Ginny & Georgia, die tienerserie waar heel insta mee ontploft (of wacht, dat is natuurlijk mijn insta vooral). Ja, ik heb een zwak voor tienerseries, en dan vooral voor de soort waarin zware onderwerpen op een oprechte en kwetsbare manier besproken worden. Teenage angst (spreek uit op z’n Amerikaans) is hier gemixed met wat juicy moord-drama. Alhoewel, die hele rechtbank-moord-verhaallijn over de moeder kan me gestolen worden, de tieners stelen in deze show…de show. Depressie, alcoholisme, zelfmutilatie, mishandeling, abortus, het komt allemaal voorbij. Niet hele subtiele onderwerpen misschien, maar belangrijker: wel met subtiliteit behandeld.

In dit derde seizoen is er een verhaallijn die mij echt raakte. Over vriendschappen die verwateren, over je buitengesloten voelen, over ‘teveel zijn’. De verhaallijn van Max, (voorheen) beste vriendin van Ginny, werd zo mooi en subtiel en van alle kanten belicht. Ik herkende er veel in, uit mijn tienerleven, maar ook uit mijn huidige leven. Een spiegel waarin je je eigen onzekerheden en aannames ziet. En een prachtige manier om te laten zien dat er altijd meerdere realiteiten naast elkaar bestaan. Knap van een show die zo simpel lijkt, op het eerste gezicht. Maar dat definieert volgens mij een goed tienerdrama: lekker kunnen wegkijken, vol diepe zielenroerselen en herkenbare struggles. Daar nemen we dat gekke vleugje moorddrama dan maar op de koop bij toe.

Kijken: The Four Seasons, seizoen 1

Alweer uit de Netflix top 10 in Nederland gekukeld, deze serie over boomers, die misschien niet helemaal aansluit bij de jonge kijkers van Netflix. Maar ook als niet-boomer (oké, bijna boomer, aka millenial) heb ik van The Four Seasons genoten.

We volgen een groepje vrienden van middelbare leeftijd die steeds met elkaar op tripjes gaan, en hoe het echte leven steeds die tripjes binnendringt. Een jaar lang, in elk seizoen eentje. Seizoenen slaat natuurlijk ook op de seizoenen in het leven, de overgang van jong naar middelbaar, naar oud. Of niet oud, als je pech hebt. Fijne acteurs (hallo Colman Domingo), warme sfeer, leuke humor, en vooral, niet heel voorspelbaar. Een tweede seizoen is al aangekondigd, op meer boomers op tv!

Voorlopig ben ik wel even uitgebinged met hapklare tv, en toe aan wat meer high brow tv. In de zomer kijk zelfs ik iets minder tv dus dan liever wat echt goeds. Zin in het nieuwe seizoen van The Bear op Disney+ bijvoorbeeld, maar vooral heel veel zin in Too Much, de nieuwe serie van Lena Dunham (Girls) die in juli op Netflix verschijnt. Hopelijk wel met iets meer HBO-vibes dan Netflix, maar we gaan het zien. Waar kijk jij naar uit?